Gehiștineka wekî mirinê

Gehiștineka wekî mirinê

 

Navê kitêbê: Gehiștineka wekî mirinê
Nivîskar: Bedel Gabêrkî
Weșanxane: Rêvebrîya çap û belavkirinê li Dihokê
Çapxane:
Sala weșanê: 2014
Hejmara rûpelan:

Mijara vê romanê keçek e ku navê wê Xuşî ye. Ew bi rêya feysbûkê kurekî bi navê Hêja nas dike. li gel ku dayûbav ji têkilîya wê ya bi wî xurtî ra nerazîne, lê Xuşî li ser danûstandinê bi wî kurî ra berdewam dibe. Xuşî bi xwe jî hest pê dike ku ew xurt derewan lê dike û dibihîst ku wî destdirêjî kiriye ser keçeka din, lê tevî wê jî ew diçe dîdara wî li şuqeyekê û xurt hebkekê dike di ava wê da û wê gêj dike û çend caran destdirêjîyê dike ser wê. ‌Hêja piştî wê bûyerê jê ra dibêje ku wî ya xwe kir û êdî naxwaze wê bibîne. Piştî çend mehan zikê Xuşîyê mezin dibe û dayik pê dizane û paşî bab jî. Dayika wê pê dihese ku babê wê bi nasên xwe ra briyara kuştina wê daye, loma dayik çend pereyan dideyê û jê ra dibêje bo xwe ji vê derê bireve berî ku te bikujin.

 

Xuşî li destpêkê bi wan pereyan çend şev û rojên xwe li hotêlan derbas dike û wextê ku pereyên wê namînin ew ji hotêlê dihê derxistin. Ew roj jî rojeka tehlî û baranî bû û janên zarokbûnê jî dest pê kiribûn. Ew li kavilê xanîyekî di nav herîyê da hewla zarokbûnê dide û dibe qîjeqîja wê. Ferhad yê ku ji karekê xwe vedigeriya mal wê qîjeqîjê dibihîse û diçe ser dengî û dibîne ku jinek di nav wî kavilî da li ber zarokbûnê ye. Ew alîkarîya wê dike heta zarok dibe û paşî wê bi kur ve dike di taksîyekê da û dixwaze wan bibe nexweşxaneyekê, lê Xuşî naxwaze biçe nexweşxaneyê û Ferhad têdigehe ku ew ji tiştekî ditirse, loma wê dibe mala xwe. Ferhad karmend e û bitenê dijî û Xuşî jî di odeyekê di mala wî da dimîne. Piştî çend salan ji mana wê li nik Ferhadî ew şû bi Ferhadî dike û ji wî hamil dibe. Xuşî bi rêya keçmeta xwe peyamekê ji dayika xwe ra dihinêre ku ew dixwaze wan bibîne, dayik lê vedigêre ku ew jî hez dike wê bibîne, lê bavê wê qebûl nake. Paşî Ferhad du caran diçe cem dayûbavê wê û li dawîyê ew qayil dibin ku Xuşî vegere û lê diborin û weha bi dlixweşî digehin yekûdu. Hndî Hêja ye ew li ser destdirêjîyê bo ser keç û jinan berdewam bû û li ser fihêtîyeka ji wî rengî li ser destê bavê xwe dihê kuştin û bav jî dhê girtin.

 

Xuşî, di dema pênc salên mana xwe da li mala Ferhadî, her şevekê ji Ferhadî yan ji xwe ra serhatîya malbata xwe û ya xwe yan ya hevaleka xwe vedibêje. Mirov hest pê dike nivîskar dixwaze zehrî Şehrezadê bike ya ku ji bo dirêjkirina mana xwe di jiyanê da, her şevê çîrokek bo Şehreyarî digot û binîvî dhêla heta şeveka din. Aha Xuşîyê jî weha li Ferhadî dikir û bawerîya wê bi mêran jî nema bû.

 

Gelek serhatî li dû yek û bilez û ji nişkan ve dikevin nav çîroka Xuşîyê û hevokên vegêranê jî gelek û gelek dirêjin û carna yek hevok dibe dora du berper û xwandevan pêve diweste.

 

ناڤێ کتێبێ: گەهشتنەکا وەکی مرنێ
نڤیسکار: بەدەل گابێرکی
وه‌شانخانه‌: رێڤەبەرییا چاپ و بەلاڤکرنێ ل دهۆکێ
چاپخانه‌:
سالا وه‌شانێ:  ٢٠١٤
هه‌ژمارا ڕووپه‌لان:

 

مژارا ڤێ رۆمانێ کچەکە کو ناڤێ وێ خوشی یە. ئەو ب رێیا فەیسبووکێ کورەکی ب ناڤێ هێژا ناس دکت. ل گەل کو دایوباب ژ تێکەلییا وێ یا ب وی خورتی را نەرازینە، لێ خوشی ل سەر دانوستاندنێ ب وی کوری را بەردەوام دبت. خوشی ب خوە ژی ژی هەست پێ دکت کو ئەو خورت درەوان لێ دکت و دبهیست کو وی دەستدرێژی کریە سەر کچەکا دی، لێ تەڤی وێ ژی ئەو دچت دیدارا وی ل شوقەیەکێ و خورت حەبکەکێ دکت د ئاڤا وێ دا و وێ گێژ دکت و چەند جاران دەستدرێژییێ دکت سەر وێ. ‌هێژا پشتی وێ بوویەرێ ژێ را دبێژت کو وی یا خوە کر و ئێدی ناخوازت وێ ببینت. پشتی چەند مەهان زکێ خوشییێ مەزن دبت و دایک پی دزانت و پآشی باب ژی. دایکا وێ پێ دحەست کو بابێ وێ ب ناسێن خوە را بریارا کوشتنا وێ دایە، لۆما دایک چەند پارەیان ددتێ و دبێژتێ بۆ خوە ژ ڤێ دەرێ برەڤە بەری کو تە بکوژن.

 

خوشی ل دەستپیکی ب وان پارەیان جەند شەڤ و رۆژێن خوە ل هۆتێلان دەرباس دکت و وەختێ کو پارەیێن وێ نامینن ئەو ژ هۆتێلێ دهێت دەرخستن. ئەو رۆژ ژی رۆژەکا تەحلی و بارانی بوو و ژانێن زارۆکبوونێ ژی دەست پي کربوون. ئەو ل کاڤلێ خانییەکی د ناڤ هەرییێ دا هەولا زارۆکبوونێ ددت و دبت قیژەقیژا وێ. فەرهاد یێ کو ژ کارەکێ خوە ڤەدگەریا مال وێ قیژەقیژێ دبهیست و دچت سەر دەنگی و دبینت کو ژنەک د ناڤ وی کاڤلی دا ل بەر زارۆکبوونی یە. ئەو هاری وێ دکت هەتا زارۆک دبت و پاشی وێ ب کور ڤە دکت د تاکسییەکێ دا و دخوازت وان ببت نەخوەشخانەیەکێ، لێ خوشی ناخوازت بچت نەخوەشخانەیێ و فەرهاد تێدگەهت کو ئەو ژ تشتەکی دترست، لۆما وێ دبت مالا خوە. فەرهاد کارمەندە و بتنێ دژیت و خوشی ژی د ئۆدەیەکێ د مالا وی دا دمینت. پشتی چەند سالان ژ مانا وێ ل نک فەرهادی ئەو شوو ب فەرهادی دکت و ژ وی حامل دبت. خوشی ب رێیا کچمەتا خوە پەیامەکێ ژ دایکا خوە را دهنێرت کو ئەو دخوازت وان ببینت، دایک لێ ڤەدگێرت کو ئەو ژی حەز دکت وێ ببینت، لێ بابێ وێ قەبوول ناکت. پاشی فەرهاد دو جاران دچت جەم دایوبابێ وێ و ل داوییێ ئەو قایل دبن کو خوشی ڤەگەرت و لێ دبۆرن و وەها ب دلخوەشی دگەهن یەکودو. هندی هێژا یە ئەو ل سەر دەستدرێژییێ بۆ سەر کج و ژنان بەردەوام بوو و ل سەر فهێتییەکا ژ وی رەنگی ل سەر دەستێ بابێ خوە دهێت کوشتن و باب ژی دهێت گرتن.

 

خوشی د دەما پێنج سالێن مانا خوە دا ل مالا فەرهادی هەر شەڤەکی ژ فەرهادی یان ژ خوە را سەرهاتییا مالباتا خوە و یا خوە یان یا هەڤالەکا خوە ڤەدگێرت. مرۆڤ هەست پی دکت نڤیسکار دخوازت زەهری شەهرەزادێ بکت یا کو ژ بۆ درێژکرنا مانا خوە د ژیانێ دا، هەر شەڤێ چیرۆکەک بۆ شەهرەیاری دگۆت و بنیڤی دهێلا هەتا شەڤەکا دی. ئاها خوشییێ ژی وەها ل فەرهادی دکر و باوەرییا وێ ب مێران نەما بوو.

 

گەلەک سەرهاتی ل دوو یەک و بلەز و ژ نشکان ڤە دکەڤن ناڤ جێرۆکا خوشیێ و هەڤۆکێن ڤەگیرانێ ژی گەلەک و گەلەک درێژن و جارنا یەک هەڤۆک دبت دۆرا دو بەرپەر و خواندەڤان پیێڤە دوەستت.