Mîtazar

Navê kitêbê: Mîtazar (Li pişt azaran çi heye)

Nivîskar: Evraz Ebdulkerîm

Weşanxane: Çapxaneya Tehran li Îranê

Sala weşanê: 2019

Hejmara rûpelan: 152

 

Mîtazar civakekê nîşa me dide ku dîtin, biryar û azadiya kesî (takî) û keçê tê da dibe qurbana dîtin, gotin û biryara komê û nakokiyên di navbera malbatan da û di encam vê da jî hemî hinda dikin.

Keça bîst salî Gulpayîz û Çûvan hez ji yekûdu dikin û malbatên herduyan neyar û xwîndarên yek in. Herdu malbat li dijî zewaca wan derdikevin û ew bi evîna xwe li dijî wê kîndariya herdu malbatên xwe radiwestin û ji xwe ra direvin û l Dihokê bi veşarkî dijîn. Rojekê, piştî sal û sê mehan pêk ve û hema ji nişkekê ve Çûvan, yê ku di evîna xwe da bo Gulpayîzê wekî berê nemabû, nazivire mal û berze dibe. Paşî Gulpayîz ji hevalekê wî dizane ku wî ew hêlaye û berê xwe daye derve û penaberiyê. Êdî Gulpayîz neçar dibe kar bike û di nav karî da rastî tengasiyan û leşfiroşiyê dibe.

Li aliyê din malbata Gulpayîzê berdewam li wê digeriya û bapîrê wê berî mirina xwe wesyetek bo mamê wê Nezarî hêlabû û jê xwestibû ew namûsa mala wan bişû û Gulpayîzê peyda bike û bikuje, lê Nezar yê ku li xwandingehekê li Dihokê mamoste ye û di dil da nedixwest kuştinê bike û xwe neçar jî didît wesyeta babê xwe bicih bîne, keçê peyda nake.

Carekê Nezar pantalonê xwe dibe cem Bêhûdê dirwarkar ji bo ku firehiya wî kêmtir bike. Bêhûd di berîkeka pentelonî da wê wesyeta babê Nezarî dibîne û xwe neçar dibîne ku bikeve pey vê pirsê û rê li kuştina wê keçê bigire. Bêhûd li dawiyê û bi rêya xwenêzîkkirinê ji Nezarî dikare hem Nezarî nerimtir bike û hem jî keçê peyda bike. Ew Gulpayîzê jî razî dike û dibe Nexweşxaneyê ji bo seredana Nezarî yê li ber mirnê ye û yê ku dixwaze lê bibore, lê wextê Gulpayîz diçe hindav serê wî li nexweşxaneyê Nezar miribû.

Xwendevan ji bilî serhatiya Gulpayîzê, di vê romanê da çîroka Bêhûdî yê ku zanîngeh qetandiye, lê dirûtingeha xwe heye û lê kar dike, dixwîne.

Ji romanê: “Eve bi emrê bapîrên me ev gunehe dikelin, dest bo destî û bab bo kurî van gunehan weku mîrat radestî kurên xwe diken û kesek nîne rojekê jî li gunehek wan bi xo bipirsît.”

 

ناڤێ کتێبێ: میتازار (ل پشت ئازاران چ هەیە)

نڤیسکار: ئەڤراز عەبدولکەریم

وەشانخانە: چاپخانەیا تەهران ل ئیرانێ

سالا وەشانێ: ٢٠١٩

هەژمارا رووپەلان: ١٥٢

 

میتازار جڤاکه‌کێ نیشا مه‌ دده‌ کو دیتن، بریار و ئازادیا که‌سی (تاکی) و که‌چێ تێ دا دبه‌ قوربانا دیتن، گۆتن و بریارا کۆمێ و ناکۆکیێن د ناڤبه‌را مالباتان دا و د ئه‌نجامێ دا ژی هه‌می هندا دکن.

که‌چا بیست سالی گولپاییز و چووڤان حه‌ز ژ یه‌کوودو دکن و مالباتێن هه‌ردویان نه‌یار و خویندارێن یه‌کن. هه‌ردو مالبات ل دژی زه‌واجا وان ده‌ردکه‌ڤن و ئه‌و ب ئه‌ڤینا خوه‌ ل دژی وێ کینداریا هەردو مالباتێن خوه‌ ڕادوه‌ستن و ژ خوه‌ ڕا دره‌ڤن و ل دهۆکێ ب ڤه‌شارکی دژین. ڕۆژه‌کێ، پشتی سال و سێ مه‌هان پێک ڤە و هه‌ما ژ نشکه‌کێ ڤه‌ چووڤان، یێ کو د ئه‌ڤینا خوه‌ دا بۆ گولپاییزێ وه‌کی به‌رێ نه‌مابوو، نازڤره‌ مال و به‌رزه‌ دبه‌. پاشی گولپاییز ژ هه‌ڤاله‌کێ وی دزانه‌ کو وی ئه‌و هێلایه‌ و به‌رێ خوه‌ دایه‌ ده‌رڤه‌ و په‌نابه‌ریێ. ئێدی گولپاییز نه‌چار دبه‌ کار بکه‌ و د ناڤ کاری دا ڕاستی ته‌نگاسیان و له‌شفرۆشیێ دبه.‌

ل ئالیێ دن مالباتا گولپاییزێ به‌رده‌وام ل وێ دگه‌ریا و باپیرێ وێ به‌ری مرنا خوه‌ وه‌سیه‌ته‌ک بۆ مامێ وێ نه‌زاری هێلابوو و ژێ خوه‌ستبوو ئه‌و نامووسا مالا وان بشوو و گولپاییزێ په‌یدا بکه‌ و بکوژه‌، لێ نەزار یێ کو ل خواندنگه‌هه‌کێ ل دهۆکێ مامۆسته‌ یه‌ و د دل دا نه‌دخوه‌ست کوشتنێ بکه و خوه‌ نه‌چار ژی ددیت وه‌سیه‌تا بابێ خوه‌ بجهـ بینه‌، که‌چێ په‌یدا ناکه.‌

جاره‌کێ نەزار پەنتەلۆنێ خوه‌ دبه‌ جه‌م بێهوودێ دروارکار ژ بۆ کو فره‌هیا وی کێمتر بکه‌. بێهوود د به‌ریکه‌کا په‌نته‌لۆنی دا وێ وه‌سیه‌تا بابێ نەزاری دبینه‌ و خوه‌ نه‌چار دبینه‌ کو بکه‌ڤه‌ په‌ی ڤێ پرسێ و ڕێ ل کوشتنا وێ که‌چێ بگره‌. بێهوود ل داویێ و ب ڕێیا خوه‌نێزیککرنێ ژ نەزاری دکاره‌ هه‌م نەزاری نه‌رمتر بکه‌ و هه‌م ژی که‌چێ په‌یدا بکه‌. ئه‌و گولپاییزێ ژی رازی دکە و دبە‌ نه‌خوه‌شخانه‌یێ ژ بۆ سه‌ره‌دانا نەزاری یێ ل به‌ر مرنێ و یێ کو دخوازه‌ لێ ببۆره‌، لێ وه‌ختێ گولپاییز دچه‌ هنداڤ سه‌رێ وی ل نه‌خوه‌شخانه‌یێ نەزار مربوو.

خوه‌نده‌ڤان ژ بلی سه‌رهاتیا گولپاییزێ، د ڤێ ڕۆمانێ دا چیرۆکا بێهوودی یێ کو زانینگه‌هـ قه‌تاندیه‌، لێ درووتنگه‌ها خوه‌ هه‌یه‌ و لێ کار دکه‌، دخوینه.

ژ رۆمانێ: "ئەڤە ب عەمرێ باپیرێن مە ئەڤ گونەهە دکەلن، دەست بۆ دەستی و باب بۆ کوری ڤان گونەهان وەکو میرات ڕادەستی کورێن خوە دکەن و کەسەک نینە رۆژەکێ ژی ل گونەهەک وان بخۆ بپرسیت